پلیمریزاسیون به روش توده

پلیمریزاسیون به روش توده

پلیمریزاسیون توده ای یک منومر خالص، ساده ترین فرآیند بوده که میزان آلودگی محصول در آن کمینه است. با وجود این، کنترل پلیمریزاسیون توده ای به علت مشخصات پلیمریزاسیون زنجیری رادیکالی مشکل است. طبیعت گرمادهی بالا، انرژی بالای فعالسازی و تمایل به اثر ژل مجموعاً عمل دفع حرارت را مشکل می سازند. پلیمریزاسیون توده ای مستلزم کنترل دقیق دما است علاوه بر این به علت آنکه گرانروی سیستم واکنش را در تبدیل نسبتاً پایین افزایش می یابد، به تجهیزات دقیق و قوی همزن نیاز می باشد. اثرات گرانروی و گرمادهی، کنترل دما را مشکل می سازد. در این فرآیند نقاط داغ موضعی به وجود می آید که تخریب و رنگبری محصول پلیمری را باعث می شود و به علت انتقال زنجیر به پلیمر توزیع وزن مولکولی را پهن می کند. در وضعیت حاد، تسریع کنترل نشده سرعت واکنش منجر به واکنش های بسیار نامطلوب می شود. پلیمریزاسیون توده ای در صنعت برای پلیمرهای زنجیری به علت مشکلاتی که عنوان شد به اندازه پلیمریزاسیون مرحله استفاده نمی شود. با وجود این در پلیمرهای اتیلن، استایرن و متیل متا کریلات مورد استفاده است. مشکلات دفع حرارت و گرانروی را می توان به انجام پلیمریزاسیون در تبدیل های پایین و جداسازی و بازگردانی منومر واکنش نداده برطرف ساخت. روش دیگر انجام واکنش طی چند مرحله است.تبدیل پایین در یک رآکتور بزرگ و تبدیل نهایی در لایه های نازک (یا بر روی جریان های ریزشی حمایت شده و یا آزاد).

منبع: مهندس پلیمر